Bin yıllık yalnızlık Şiiri - Yorumlar

ama günü gelecek bilirim, fişek gibi kahkahalarla kaplanacak gökyüzü
bildiğim için bin asır geçse de beklerim, insanlığın görmek için güzel yüzünü.

İnşallah göreceğiz abim. Çocukların, büyüklerin elinde olmayacak günleri.İnsanların gülen yüzünü.
Çok duygulandım yüreğine, kalemine sağlık yüreği sevgi dolu abim, saygılar.

hocam yüregine kalemine saglık bizde hayat okulunda hala ögrenciyken saygılarımla

yazan yüreğine susmasın usta,,candan kutlarım

muhteşem bir anlatı ve dizeler alınması gereken dersi çıkaranlara güzeldi.hocam yüreğin dert görmesin.

İhanetlerin, yok oluşların, yıkılan hayallerin işlendiği hüzün bırakan dizeler mükemmeldi..
İnsanlık var oldukça bu coğrafyada, tarih tekerrür etmeye devam edecek gibi görünüyor..
Tebrikler Cevat bey

've' öncesi.. 've' sonrası;
iki 've' arası .. :)
tarihin tekerrürü..
çocukluk, oyunlarla 'oyuna' gelmiş sanki..
saygılarımla kutlarım

yazıdan çok daha önce, yazıdan çok daha sonra
ve önce çığlık, sonra çığlıksız bir çocuk, kanlar içinde yuvarlandı yere
kovuk karanlığında besili, bin yıllık örümcek eli, dokunuverince tetiğe
sevgiden daha da önce tanıttığından, ihanetin gerçek yüzünü, yüzyıllar
ah ne yapsak hep böyle, aynı meydanda birbirine benziyor yok oluşlar
işte kaybolup gitti sonunda gene çocuklar, daha önceden gittikleri gibi
kendisi de bilmediğinden olacak ihaneti, öğretmen sadece bunu öğretmemişti.

Duyarlı yüreğiniz,güçlü kaleminize sağlık sevgili Çeştepe.
Tam puanımla kutluyorum..
antolojim.
Sevgilerimle...

Güzel bir şiir ama şiirin başlangıcı VE ile gidiyor ki daha öncesi bilinmiyor öğretmenin ne yaptığı ve bir bağlactır bilinmeyen bir cümlenin bağlanacak bir tarafı yok gibi ama yinede şiir ve takdir sizin efendim saygıalrımla

selami

Harikulada üstad, sevgi ve saygılarımla,birşeyler yazayım diye düşündüm ama yorumda olsa böyle güzel içerikli ve anlatımlı bir şiirden sonra ne yazılabilir ki.eyvallah.mustafa

çocuklar, ellerindeki renklerden, bütün çirkinliklere yama yapıyordu
ama geride gözden nasılsa kaçmış ve aydınlığı tanımamış bir kovuk yatıyordu.



Aydınlığın ihtişamını kavrayabilseydi yürekler,
İhanetin karanlığında yok olmayacaktı nesiller..
Ve tarihe ilk düşen not ihanetin belgesi olmayacak, sevginin güzellikleri resmedilecekti mağara duvarlarına....


Olağanüstü güzel bir anlatım. Kutluyorum Cevat bey... Düşündüren ve insanın kendini yargılamasını sağlayan dizeler. Teşekkürlerim yüreğinize...