Aynı kâinatın zerrecikleri idik başlangıçta
Bir unvan verildi sıradanlığımıza
Sevda sıfırdan yazılmaya başlandı
Ki O, bilmezdi sevmeyi rakımlarda
Sadece elemle bakardı yazgısına
Olur ya;
Her yanlışını ‘baht’, sırtını vurulan her taşı ‘taht’ ve her ören’i ‘payitaht’ sanma…
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Övgüyle bahsetmek yetersiz kalacaktır bu şiire. Çünkü; bir yüreğin sesi bu kadar hüzünle ve naif bir kırılganlıkla cümlelere başını eğmeden anlatıyorsa okuyanda ayakta alkışlamalıdır. Bir gün şiirlerinizden birini seslendireceğim.
Kutluyorum bu güzel mısraların şairini.
'Bilirsin işte(!)
İnsan, insanın cennetidir!' öylemidir gerçekten...peki niye herkes cehennemi yaşıyor diye bir soru geliyor! acaba yaşamayı mı öğretemediler bize, yoksa biz mi sınıfta kaldık...! harika bir şiirdi tekrar okunacak ve her cümleye yeni anlamlar katılacak kadar değerli... yüreğinize sevgilerimle...GM
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta