Bilinmeyen yol Şiiri - Unknown Anonim

Bir denklemin parçasıyım ben. Bilinenle bilinmeyen arasında bir yol çizdim, o yolda kiminle yürüyeceğimi de kendim seçtim.
"Yanarsın benimle bu yolda, düşersin, kanarsın." dedim.
"Sen benimleysen sönerim, kalkarım, yaralarımı da sararım." dedi. "Yorulursun, dönmek istersin." dedim, "Bir köşede oturur dinlenir sonra yine arkandan gelirim." dedi.
"Sana ağaçlarla, çiçeklerle, kuşlarla dolu bir yol sunamam, sana bunları vaad etmiyorum." dedim.
"Ben yola devam ediyorum, gel peşimden." dedi.

"X'im ben." dedim. "Keskinim, sarp, sert ve dik. Söz verdim ben yıkılamam, eğilemem ve bükülemem, yolumdan asla dönmem, pusulamın yönü belli benim.

Bazen Y olurum. Yap dersin yapar, git dersin gider, yan dersin kül olurum. Boynum kıldan ince, sen ne dersen o derim. İtaat eder, başımı eğer bana çizilen yoldan giderim. Bazı şeyler, kalan her şeyden üstündür derim. Vefa nedir bilirim.

Sonra Z olurum. Herkes bilmez; önce penceremi açarım, sonra kapımı, en son kalbimi... Ne X gibi kılıcımı çeker, ne Y gibi buyruk dinlerim. Omuzlarımı düşürür, gardımı indirir, kılıcımı bir kenara bırakırım. Bazen ağız dolusu güler, bazen gözlerim dolar, iç çekip köşeme çekilirim. Ağlarım, sevinirim, severim, gülerim, insan olduğumu bilirim.

Yaparım ben, söylerim. Bazen yıkar geçer,çeker gider bazen kalbim elimde yaktığımı söndürmeye gelirim. Öfkelenirim, alev alev yanar sonra dinerim. Ankayım ben yanar yakar, küllerimden tekrar doğarım."

Sonra "Çöz beni." dedim. "Bul beni... Ben kimim? Ben neyim? Sen kimsin? Biz kimiz?".

Aradı, çok aradı. Her defasında bulduğunu sanıp mutlu oldu. Her geldiğinde "Yanıldın." dedim " O, ben değilim."
" Ben yıllarca kendim bulamadım, çözemedim, öğrenemedim. Sen de benimle yok olma, şimdi bensiz bu bilinmez yolda tek başına yürü, ben yokum artık." diyemedim. Hiç bir şey söylemedim, onu bilinmezlik yolunda tek başına bırakıp, gözden kayboldum... Ne X ne Y ne de Z... Bunu yapan onun bilmediği bambaşka biriydi...

Unknown Anonim
Kayıt Tarihi : 2.8.2021 15:18:00