Ellerim küçük bir çocuk gibi kumdan kaleler yapmış,
Milim milim yalnızlığa yaklaşıyorum…
Her yeni gün haykırışlarıma beste oluyor.
Ben gerçekten var mıyım?
Bilemem…
Bir gün bana döner misin?
Bilemem…
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
teşekkür ederim Cumali Bey beğendiğinize sevindim...
yüreğine sağlık çok güzel olmuş. herşeyden önce doğal bir akışı var.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta