ben kaç kere öldüm
kaç kere dirildim
bu doğmalar dirilmelere yoruldum
bir ölesim gelir
bedensel çöküşlerde
diri kalma mecburiyetine gebe
yakışmadı hiç yakışmadı bu gitmeler bize
inat edercesine çınlıyor kulagimda
ben sensiz bakıyorum yıldızlara
sen varsın onlarrın her birinde
yinede bulamıyorum küçük ayıyı
büyük ayı kolay bulumuyor da
nefret tohumları dökmüşler içime
farkına bile varmamışım
bende diyorumki
bendeki bu vurdum duymazlık ne
bendeki bu öfke
bu isyan
sol yanımı hırpaladım
kendim
bile bile
tırnaklarımı bir panter edası ile salladım
bilmem kaç milyon darbe attım
her hamlede binkez canım yandı
kimse sen gibi olamıyor
bilirimki kimse sen gibi saramaz beni
sen gibi anlamaz bu haylaz yüreğimi
sen gibi kabullenmez ben olan beni
kimsecikler bakmaz gözlerime sendeki sevdayla
ve kimseler bilmez senin bildiğin kadar beni
hiç gitmesen
hep bende kalsan
öyle suskun
öyle konuşken
arada az öfkeli
tatlı dilli
nefesim kesiliyor
rengim soluyor
bak morarmayada başladım
ölüyorum anlasana
k.b.k
gitme kal desem
benimsin seninim desem
son demlerimin yarisin desem
sen benim bir yarımsın desem
sevsem deli gibi sevsem
gitmesen
depresyonun tavan yapmış halindeyim şimdi
bir el ver..................
`Canımın taa içi
Şiirlerimin sahibi kadın`
canımın yangını
dünyayı yakar
bu cümleye sahip olmayı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!