Hayatta herşey dengede birleşir
Herşey ölçüsünce yapılırsa güzeldir
Bir tek aşk sınır tanımaz
Ölçü bilmez
Dengeden anlamaz
Bir tek aşk her bir doğruyu yanlış
ben şimdi nerelere kaçayım
o turç kokularından
akşam sefasından
deniz fenerinden
avuç içi kadar olan şehrin her sokağından
ben şimdi ne yapayım
yanmamışım ben şimdiye kadar
aglamamış gözlerim
yalvarmamış dillerim
kahrolmamışım tükenmemişim
ben asıl şimdi yandim
hasret nasılda yaktı beni
neden geç kalır insan hayata
yada neden erken başlar yaşama
bak yine geç kaldım
yine erken davrandım
bilemedim beklemeyi
bilemedim acele etmeyi
savaş sonrası hüzündeyim yine
yine hüzün yine hüsran
nasır tutmuş kalplerde yitirdim zaferi
kararmış
zift tutmuş yüreklerde
bir yüzü güne dönmüş öyle ışıl ışıl
her gecem sensizliğin eşiğine yüz sürüyor
bir gece ansızın gelsen
tüm mahalleli uyusada bir ben duysam sesini
geldim işte desen
herşeyi bir yana attım
seninim desen
Ben seyda yüklü tren
Sen yol üstündeki gar
Bilmiyorum kaç kere geçtim yolundan
Kaç sefer yaptım
son durağım ol diye
sende son bulayım diye
olmuyor tüm yollar kapanmış
aşk adına
sevda adına
güzün içinde bahar olurmu hiç
fırtınada sessizlik
çizilmiş tükenmez kalemle
Büyük bir yangın var
Heryer sele karışmış
Fırtına kopuyor
ÇıglıkLar yükseliyor
Bir ben duyuyor
Bir ben görüyorum
iki sevgilinin yazışması
aşkın tarifsiz sancısı
birinin çaresizliği diğerinin
boş çırpınışı
ve sonuç alttaki satırlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!