Bilginin içinde bilgeliği unutmuştu insan,
Günler uzun zaman pek kısaydı,
Renkli elbiselerin içinde solmuştu ruhlar,
İletişim arttıkça artıyordu mesafeler,
Herkes biliyor ama kimse göremiyordu,
Bilginin içinde boğulmuştu akıllar..
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




ne güzel bir analiz zamana dair.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta