Gidiyorsun!
Günü geceye, beni karanlığa terkediyorsun.
Gidiyorsun!
Kanlı gözün her yanı kızıl renge boyuyor,
Beni dağlara çekiyorsun.
Gidiyorsun!
Sen, gönül denen ülkenin hangi mevsimisin bilmem..
Kaç baharın vardır tek tohumu çatlatmamış,
Ve kaç kış, hiç bir uykuluyu öldürmemiştir?
Sen bu ülkenin nesisin bak ve söyle aynaya,
Hizmetkar kim, hükümdar kimdir?
Aşk o dur ki sahibini bulunca eder seni fatih,
Gider lüzumsuza değerse olursun müflis bir sefih..
Her gün yeni bir olay, gündem içinde gündem, demini almadan gün yeni bir dem yine bir dem...
Bir dem olsun kirli ellerini çekmediler üzerinden demli bir çay kadar sıcak ve aziz milletimden...
İşte şafak söküyor gün yakın, aydınlık gözlerimden ruhuma ediyor akın...
İstikbalinin parlak ışıklarını ancak mazinin ayinedarlığıyla görebilirsin.
Ne başarısızlık
Ne kaçış
Ne isyan
Aldıklarımın hesabını
Vazgeçtiklerimle ödüyorum
Sessizce
Ruhunda bir kapı aralamadıysa,
Yediğin tokadın acısı,
Daha fenası yolda demektir...
Silkinip atayım,
Vurdukça dağıtayım,
Kurulan bütün kapanlara birdaha, birdaha kapılayım,
Takındığım maskeleri çıkarıp yüzünüze atayım,
Ben birkez, birkez daha yeniden o eski ben olayım!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!