Bilen Söylesin Şiiri - Züleyha Aktaş

Bilen Söylesin

Söylüyorsun ya işte…
Bir dağın ardında kalmış gibi sözün,
Gizlenmiş sesin—ben duymadım.
Söylüyorsun madem, bilen söylesin.

Adını unutmamışım.
Rüyalar bile hâlâ seni anlatırken,
Yok sayamam, sitem edemem.
Söylüyorsan, bilen söylesin.

Bak, gözlerinden dökülenler
Bir nehir olup aktı içime.
Durulmadı—bu yürek neyle bilsin?
Sustum ya... bilen söylesin.

Namur altında yürüdüm.
Islanmadı bedenim—hayır,
İçim ıslandı sadece…
Kalbim diyor, bilen söylesin.

Bir bağdan haber gelir gibi,
Arzdan, hitaptan yazılmış sözlerin.
Ben de cevaben yazdım bu şiiri:
Kimdi seven? Bilen söylesin?

Şiir: Nûrferah Züleyha AKTAŞ