Ölü bir korkunun çığlıkları
Saçlarımın gölgesine vurmuş
Kuytusuna sığınmış yalnızlığımın
Ve özlemlerimin kıyısına demir almış
Soyunmuş kahırları, mazileri
Yüreğine okyanusları salmış
O kadar güzel bir yüzdü ki
Gelip geçici olamazdı
Ya da bir resimdi çizilmiş yastığıma
Onunla hep
Devamını Oku
Gelip geçici olamazdı
Ya da bir resimdi çizilmiş yastığıma
Onunla hep



Varlığın yoklukla kâim olması, o yokluğun aslında var olduğunun göstergesi değil midir. Günler geceye evrilirken, karanlık var oluyor yıldızların eşliğinde.Ve gece güne devrilirken yeniden yokluğa karışıyor koyu siyah, gökyüzünü ağartırken şafağın kızılımsı rengi. Bir varız, bir yokuz aslında. Ve ne kadar varsak o kadar yokuz. Yokluğumuz ölçüsünde var olduğumuz gibi...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta