051
Küçük avuntulardan büyük mutluluklar çıkartmanın ustaydı Süleyman Yeşilova
Süleyman Yeşilova, Suburcu caddesinin en eskilerindendi. Kırtasiyecilik yapardı. Kırtasiyeciydi ama levhasında ”Yeşilova Yayınevi” diye yazardı. Dükkânı, bizim gazeteci-kitapçı dükkânımızın az ilerisindeydi.
Sık sık köşedeki postaneye gitmem gerektiğinden, bu kırtasiyecinin önünden geçerdim. Geçerken beni büyüleyen vitrinine bakar kalırdım uzunca...
Orta boyluydu. Hep gülen bir yüzü vardı Süleyman Yeşilova’nın. Ona “amca” diye seslenirdim. Babam yaşındaydı. Amcam kadar çok severdim kendisini. O da ayırımındaydı bunun. Bu nedenle kendisi de esirgemezdi sevgisini benden.
Yaşamımda çok önemli etkileri olmuştur Süleyman amcanın. İnsanın, yazdıklarını kitaba dönüştürmenin ne keyifli şey olduğuna ilk kez bu güzel insandan öğrendim.
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta