Umut Peceresi Beynimde Ağlayan Bebek Gibi
Bir ışık yeri ve göğü aydınlatan. Ardından bir ses, yürek hoplatan. Ve sonra yağmur bardaktan boşalırcasına yağan. İşte deniz karşımda; hırçın dalgalarıyla cihana serenad yapan. Dört ayaklı tabure kıçımı rahata kavuşturan. Dededen kalma antika şemsiye, sol elimde çadır gibi poyraza karşı koyan. Sağ elimde sigaram, kafam da hayaller. Tüm dünyaya ben de varım amk diye meydan okuyan. O ses bebek.!! Bebek ağlaması kafam da , çok gerçekci her ne kadar yalan olsa da. Doğuma meydan okuyan bebek haklı. Zira paslıdır bizim gibilerin umut penceresi. Yağlasan da açılmaz menteşesi. Yağmur yağmaz, kar değmez, güneş görmez, ay ışığına hasrettir. Bizim gibilerin umut penceresi. Kuş konmaz meselâ ne kadar koysan da eşigine buğday. Doğ artık bebek . Gözden, götten, burundan birinden çık artık. İlahi bir dokunuş bekliyor sanki. Göklerden ve yerlerden ve kuzeyden ve güneyden ve batıdan ve de doğudan ilahi bir dokunuş bekliyor sanki. Bizim gibilerin umut pencesi. Beynimde ağlayan bebek gibi...!!SG
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta