Her çilenin bir ecri, gecenin fecri vardır,
İnsanın selâmeti, ancak sabrı kadardır.
İnsanlara aldırma, herkes ne derse desin,
Kendini Kur’ân’a sor; Allah katında nesin?
Zannetme ki o Kur’ân, anlaşılmaz kitaptır;
İnsanı insan yapan, ilâhî bir hitaptır.
Kapılırsan dünyanın iki günlük bahtına;
Çıkamazsın ebedî saltanatın tahtına.
Mezar denen berzâha, çâresiz girilecek;
Kim nasıl yaşadıysa, öylece dirilecek.
Selâmet istiyorsan, isteme kuldan medet;
Allah’tan aldığını, Allah’a emânet et.
Bu dünya, korkuların putlarıyla doludur;
Allah’tan korkmayanlar, korkuların kuludur.
Kulda vefa aramak beyhude bir emektir,
Dostu Allah olmayan yapayalnız demektir.
Serapta su aramak , beyhude bir emektir,
Dostun Allah değilse; yalnız kaldın demektir.
Dünyada her vefânın, er geç vefatı vardır;
Ancak Rabb’in vefâsı, sonsuzlara kadardır.
Kayıt Tarihi : 7.5.2020 00:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!