Sen ışığa gizlenen gölgemdin.
Toprak damların en yükseğinde,
Ve hayat suya atılan bir taş misaliydi.
Daireler çizip sonra bulanık sularda kaybolan...
Ben saçak başlarında dalan,
Her adımda batan,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta