Issız bir vadide zambak kümesi,
Açar her bahar, morlu, sarılı,
Bütün el değmemiş çiçekler,
Bu vadide zemberek gibi açar.
Uçurumun ucundaki çiçek,
Savrulur rüzgarda kırılırcasına.
Yakından dokunmak ne mümkün,
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta