Sen;
Karanlıkların gölgelediği şehirlerin içinde, lekesiz bir sayfaydın.
Bir yaralı kalbin üstüne örtülmüş tül gibi, dokunsam inciteceğimden korktuğum bir sesti varlığın.
Ellerime düşmeyen kar tanelerinin masumiyetiydin.
İçimdeki bütün kirli ırmakların aktığı yerde sen, saf bir kaynak gibi çıkıvermiştin karşıma.
Sana baktığımda içimdeki taş odalara güneş doğardı.
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta