Beyaz Bayrak Şiiri - Cenk Ulupınar

Ben sana teslim olacaktım ey kalbime düşman,
bir de baktım ölmüşsün....
Ya da ben öyle sanmışım...
Artık saçlarının neden bana o karanfil kokusunu vermediğini bilmiyorum...
Bilmiyorum gözlerin neden kilometrelerce uzak.
Her yere bakıyorum ve her yerde sana ait bir şeyler olmasın diye dua ediyorum.
Geçtiğim sokaklar ,yürüdüğüm yollar ne kadar da yaban..
Ne kadar da ısırıyor kalbimi yokluğun.
En kötüsü bu belki de insanın kalbini inkar etmesi.

Kahve rengi ve soğuk bir tünel gibi hatıraların.
Seni ne çok özlediğimi söylemiyorum güvercinlere, beraber de ağlasak da bir simidi paylaşırken güvertede...
Azrail'in keyifle çaldığı ıslık gibi gidişin.
Ve senden gidişim.

Hiç kimsenin mutlu olamadığını görüyorum.
Senin de maalesef.
Benim de maalesef.
Bir kahvenin, bir sıcak çayın tadı neden zehir zemberek bilmiyorum..
Ey kalbime düşman,
Ben şimdi ne yazsam herkes sana sanacak,
en çok bundan korkuyorum...

Gölgene basmaktan korkuyorum inan.
İncitmek, incinmek istemiyorum.
Her geçen gece biraz daha sen oluyorum Allah kahretsin...
Her yerimin bağı çözülüyor, bir sen çözülmüyorsun.

Ben...
Evet ben sevgili sana teslim olacaktım.
Bir bakışına, bir gülüşüne ,bir kaç dakika sevişine...
Ellerin, ah o güzel ellerin.
hani başkasını da saran seven .
Beni boğsaydı keşke, bir sabah aşkının körfezinde.
Ya da bataydım ya ben senden haberli bir gecede.
Sen yaşasaydın sevgili.
ölmeseydin keşke.
Ben sana teslim olsaydım her nefesimde...