Birgün kaldırımları ıslak bir sokaktan yürürsen, davranma hemen şemsiyene.
Bakma sakın gökyüzüne gökkuşağı bulurum umuduyla.
Yağmurdan değil kaldırım taşlarının ıslaklığı,
ne de halı yıkayan teyzelerin hortumundan akmış suları.
Yağmur yağsa toprak kokar bu şehir.
Halı yıkanmış olsa sabun kokardı kaldırım taşları.
Bu şehre güneş doğmaya küsmüşken,
senin ki ne cüret!
içinde yeşertmissin umutları...
Kaç tane gözü yaşlı sigara bırakmışsın arkanda.
Kaç tane kül tabağında yarım bırakılmış hayat.
Ve kokusunda esaret var küllerin,
bir kibritin alevine tutsak.
Sen içimde
gözlerim gözlerine tutsak.
Prangalar giydirmişken kirpiklerime
alnımdaki çizgiler volta atar yüzümde.
Kayıt Tarihi : 4.6.2009 22:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!