Ardımda izler bıraktım
Bir salyangozunki kadar narin
Işıl ışıl, sedefli.
Umut gelip de beni bulsun diye
İleride, bir gün.
Şimdi tek endişem silinmesi izlerimin
Hepimiz birden hücum ettik denize
Suyun içinde denizkestaneleri
Soğukta titreşen
Isınmak için birbirlerine sokulmuş
Yaslı madamalar gibi.
Bazımız dikenleri görünce caydı
Bana bulaşma hayat!
Kibrim yağız bir aygır
Simsiyah ve azgın
Ağzı köpük köpük
Kan çanağı gözleri yuvalarından uğramış
Sağrısı terden sırılsıklam
Ters rüzgârlar öyle sert ki şu ara
Kement atmak zorunda kaldım beynime
Sürüklenmesin diye olmadık anılara.
Gerçi bulutlara kement atmak mümkün mü ki
Zihnimi güvenli limanda tutabileyim?
Yedi yüz seksen üç bin beş yüz altmış iki kilometrekare benim hücrem
İçinde çocuklarım.
Bazen bilmediğim bir sahilden gece yarısı girdiğim deniz kadar yabancı,
Bazen yabancıların önünde savunduğum uslanmaz çocuklarla dolu
Haksız olduklarını bile bile
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!