İstanbul'dan İzmir'e denizin olduğu her yerde.
Ay doğdu geceye yapraklar kalmamışken
Yüksekçe bir güneş olup aydınlattın sen
En karanlık rüyamın içinde bir ağaç
Ben orada ağaçtan bir bulamaç
Sapasağlam bir hamurdun, kavruldun
Od oldun ruhuma dokundun
Ayın minnettarlığı güçlü parlaklığında
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta