Berat-ı efkar 2 Şiiri - Vahit Kemal Kısa

Bayram ve sen bahçemde ki hazan gülü...

Bugün bayram...
Olmadığın ilk...
Simit sabahları sensiz....
Şekerlikten sen olamadan seçildi
Bademler....

Sen olmadan öpüldü
Ak ve pak eller...
Özünü hangi madenden aldı
Kolundaki iğneler....
Öyle ya...
Bayramdı bugün...
Kahve rengiydi yaşıtlarına dünya...
Kutladı mı bayramını
Beyaz başörtülü hemşire....

Biz attık kendimizi
Deniz bildiğimiz toprağa
Kulaç yerine tırnaklarımızı geçirdik
Küsmemek için hayata...
Yaktıkça tenimizi güneş
Döküldükçe kekremsi gözyaşımız
Senin için fidanlar diktik
Dikenlerini som altından
Goncasını kokun bildik...

Berat-ı ferahım
Rahmanın hediyesi
Rahimin emaneti
Köprüler kurduk sana
Duadan...
Bentler çektik ağıtlarımıza
Efkardan...
Güvercin gözlüm...
Bir küvez gününde
İyi bayramlar sana...

Varsın dönsün dünya
Kovalasın gece gündüzü
Bizim için doğduğunda
Durdu zaman
Kırdık kum saatini
Saçtık ummanlara...
Dayan Ruhim
Biz seniz
Sen biz