Bir evrimleşmeydi yaşadığı;
Yanındayken köpek gibi sevdi, giderken öküz gibi baktı.
Anlamadı, oysa bana insan lazımdı…
Taşradan böyle bi çocuk çıkmamıştır daha
Gurbetin üstüne böyle şiir uçmamıştır.
Böyle gülüş germemiştir yalnızlık üstüne.
Böyle sürme bürünmemiştir hiç bir göze.
Çocuk yüreğine sağlık iyi ki gelmişsin.
Çağrılmadın da korkma değilsin yanlış adreste
Gelişin tarihin en şanlı fethi olarak yerleşti hafızama.
Kamçıları çekebilirsin üzerimden.
Halkım çoktan razı adaletine teslim olmaya.
Karadan yürüterek getirdiğin mutluluğu
Aklara tehcir ettirecek kadar heybetli yüreğin.
Ve gözlerin,
Yürek açmak ne büyük erdem
Şimdi beklemek ölümlü
Yaşam kalana
Bir türkü tüter geceden
İnce soluklu nameler çağırır sesimi
Tutar çocukluğumu öprerim
Dünya ne kadardı?
Yüzün kadar
Çok güzelsin
Uzun cümleler kurarken sen
Gözlerim dudaklarının kıvrımında yol alıyordu.
Az üstünde burnun
Yüzünün hangi pürüzüne takılsam
Güzelliğinin uçsuzluğuna düşerdi gözlerim.
Hani öyle ki,
Varlığının tadıyla yetinir, şekersiz içerdim çayı.
Gülüşüne ne anlamlar yükledim senden habersiz.
Yüreğimin en kuytularında
Şimdi kalkıp gideceksin ya sen,
Hafif rüzgâr eşliğinde kirpiklerimden döküleceksin.
Savruk bir teselli olarak kalacak rağmenler.
Dünümün dolu umutları
Bugünüm boşalan hayalleriyle savaşacak.
Yenilecek ulan!
Her şey ağır ve aksak
Zaman en zor anlarda topal.
Ama bak şimdi ıslak ve yorgun bedenindeyim
Evcil kalbindeyim ya
Koşuyor ay güneşe yalın ayak.
Evde şurda bir köşede
Tenime en çok yakışan renkti tenin.
Eğer bana varmayan yollarda dolaşacaksa bir gün bedenin
Mevsim kış olsun, güz olsun, bir tutan olmasında üşüsün ellerin.
Ve Tanrıdan dilerim ki;
Benden başka kimse olmasın ne kimsen ne kimsesizliğin
Seni bu kadar sevecek birini bulacağını mı sanıyorsun
Yapma!
Yalanlarını bile boynunda kolye gibi taşıyacak
Bir kadın daha var mı bu dünyada?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!