Benzerlik Şiiri - Kasım Kobakçı

Cisim bu, mum misali, alev alev erir ya:
Bir yanda yanan benim, öbür yanda bir maya.
*
Isı yükselir göğe, hep katman katman;
Benimse bakış açım, yükselişte bir yaman.
*
Her şey dönüşür, ışık, zaman, gezegen, varlık ve sezgi:
Kanallar çift, birinden ışık yayılır, birinden ezgi.
*
Dönüşte kucaklanmış, büyük, ufak, her nesne:
Şu doğan güneşe bak, bu batan yıldıza inat!
*
Fakat benzerlik başka, köken mi arıyor ne?
Ölçüden bir yük inmiş, özden bir gövdesine:
*
Çatlıyor, uğraşıyor özünü bulmak için.
Hey benzerlik, kim demiş öze vurulmaz perçin?
*
Yaradan isterse, özler düğüm düğüm çözülür.
Benzerliğin sırtına, Türk usulü işlenir.
*
Vah, vah, benzerliğim, sana mı düştü bu yük?
Bu konu zor, bu konu derin, bu konu büyük! ..
*
Ne zorlu sınavdır, başlangıcındaki bu bağ!
Bin bir başlı kartalı nasıl taşır bir çağ?
*
Gördümdü özümsedi, kutsal yüke hamal;
Hamallık ki, nihayet, ne sanı var, ne de mal,
*
Yalnız buruk bir lokma, zehirle demlenmiş aştan:
Ve uzaklaşma, bilgiden, ulustan, dosttan!
*
Şimdi düşün benzerlik, düşünmek vakti bu an;
Gökkuşaklarına kaçmış eski renkleri an!
*
Hani Mevlana ki, yanında dönüyordu?
Hani arkasına altın kubbeli şehirler kuran ordu?
*
Nerede kardeşlerin, coşkulu Fırat, verimli Nil?
Giden görkemli kafile, ne gün döner yerine?
*
Tarihin kalbinde hala atar mı bir nefes?
Bulur mu deli rüzgar o sesi: Birlik!
*
Bütün bunlar sendedir, bu karmaşık bilmeceler;
Benzerlik, fenerlere karalar sürdü geceler.
*
Vicdanın azabına denk coşa coşa benzerlik.
Öz düşüncende yabancısın, öz ilminde paryasın!
*
İnsan üç beş damla öz, bilim üç beş damla ışık:
Bir gerçeğe rastladık ki, gerçeğe kurmuş pusu.
*
Geldi geçici sanı, gitti kalıcı hakikat:
Siz, yaşam süren gölgeler, sizi kim canlandıracak?
*
Alpleri yıksalar, belki çeker de bir kıl!
Bu lanetli sorunun, kılını çekmez akıl!
*
Benzerlik, saf kalbi, masum insanoğlunun
Vazgeçilmezi ikimiz kaldık bilgi yolunun!
*
Sen ve ben, gözyaşıyla yoğrulmuş hamurdanız;
Rengimize baksınlar, özden ve ruhtanız!
*
Kaderin kıskacında şekillenmiş bizi yazgı;
Aldırma, böyle gelmiş, bu alem böyle gider!
*
Bana örtüdür yatak, sana beşiğidir havuz:
Sen kıvrıl, ben yürüyeyim, son öğreti kılavuz!
*
Yol onun, yaratılış onun, gerisi hep boş yere:
Yüzüstü çok süründün, ayağa kalk, benzerlik!