Deme Şiiri - İlyas Kaplan

kırkikindi yağmurları başlamadan önce
fırtınalar patlamadan evvel
her neyse
göz pınarına düşen
yanaktan süzülen
kana tere karışan adına
deme…

yitik zamanlar
yüzüm gözüm çizik,
dizlerim kan revan içinde
sana gelmeden önce aştığım nice dağın
tökezlediğim nice yamacın hatırına
deme…

eski bir aşk şarkısını fısıldarken
dudaklarının kapısını açıp da
beni söz gibi nalan eyleme
seher vakitleri serçeler birlikte havalanırken
birer ikişer konarken
ağaç dallarına
bensiz rüyalara gizlediğin duygular aşkına
deme

mecnun sahrasında yitik
bir yanı ateş,
bir yanı rüzgar,
bir yanı su
dipsiz kuyulara itilmiş
hayaller uğruna
deme…

beklediğim tek şey
ilk bahar akşamı esintisi
ellerimde mormenekşeler
sana doğru zaman
düşmüşüm yollarına kırmızı güller açmadan
benim de kör et gözlerimi
yaşamak bana haram
deme…

değil mi ki
lal harflerin yurdu savaş ve ateş çemberi
şiirlere yazılı muammalı sözlerin bilgisi
tükenir soyu yok olur kavmi
ağaçlar altında ateşler yakılmadan
öyle bir akşamüzeri ansızın
denizler soğumadan
gemiler suya gölge salmadan
deme..

bin türlü sitemden sonra
şimdi son kadehini sun
bir kereye mahsus küçük bir mutluluk olsun
geçmiş zaman baharları
la-mekan
sese ses
günaha azap
ateşe su
deme…

redfer