yalnızlığın en zengini1957
bensiz de yaşamaya alıştığını artık biliyorum
denize nazır çay bahçelerinde yudum yudum
kendi hayatını dalgaların seslerinde yaşadığını
varla yok arasında çızgideki ben olmasamda
az sonra bol köpüklü bir kahve koyacaklar masana
sade yanında şekerli tam istediğin gibi bir fincanda
ilk yudum kesin seni alıp bana getirecek hatırası var
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta