Dünyaya gelişimin
tahterevan gunleriydi
Arkama dönüp baktım
denize sıfır salıncak vardı
Tutuyordu ellerimden babam
Arkama baka baka gidişim
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Büyüdükçe tatsızlaşıyor korkular da...
Çocuk kalmak varmış hep, mümkün olsa!
Kutlarım Ayşe hanım
Saygılar
Çok güzeldi Ayşe hn.
Yüreğinize, kaleminize sağlık...
Selam ve sevgilerimle.
Kutlarım
Keyifle okudum
Korkudan korkmamayı öğrendiğimizde nefes almaya ve yaşamaya başlarız...Umarım üstesinden gelmeyi başarmışsınızdır
Sevgilerimle...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta