Benim Şiiri - Halil Bozdoğanoğlu

BENİM
Şu yaşlanmış ağacın,en ucunda dal benim
Gamzelerden süzülen,kederlerde hâl benim
İflah olmaz bakışın manasında dil benim
Köze düşen göz yaşı,küle dönen kul
benim

Gözlerim akıp gitti ,kaldırımın taşına
Solgun bir yaprak gibi döndük yolun başına
Sabırsız bir tohumla yattık bahar düşüne
Taze güne merhaba,dostluklara el benim.

Kirlenmiş yanaklara yağmur olsak ne çıkar
Tene düşse damlamız içinde beni yakar
Mahzun olma ey lisan düşse de umuda kar
Adressiz bir mekanda gönüllere yol benim

Çöllerde divaneyiz soylu sevda sırrında
Leyla ile mecnunun ölümsüz diyarında
Ayrılık bilmez gönül, vuslat yerli yerinde
Cümle alem git dese dudağımda gel benim
Halil Bozdoğanoğlu