Beni Yeniden Doğur Anne

Beni yeniden doğur Anne!
Öyle is kokan bir havada,
Kan tüküren babaların yaşadığı,
Bir kasabada değil,
Yarı aç dolaşan,
Üzerlerinde sigara söndürülen,
Dere kenarlarına cesetleri atılan,
Çocukların olduğu, topraklarda değil.

Beni yeniden doğur Anne!
Adına şarkı yerine ağıtlar yazılan,
Dövülen,
Aşağılanan,
Yakılan kadınların,
Yaşadığı topraklarda değil,
Namussuzun, tıka basa doyduğu,
Namuslunun aç uyuduğu, topraklarda değil,
Hırsıza, arsıza tapan,
Yoksulu, namusluyu hırpalayan,
Topraklarda, doğurma beni.

Beni yeniden doğur Anne!
Çocuklar, çiçekli bahçelerde, yeniden güvenle koştursun,
Kadınlar özgür olsun,
Günü geldiğinde talebe,
Günü geldiğinde Mühendis,
Doktor, Hemşire
Günü geldiğinde, anne olsun.
Ve yalnız… Eceli geldiğinde, ölsün.

Beni yeniden doğur Anne!
Sabahları bin kederle uyanan insanların değil,
Saçları öpülerek uyandırılan çocukların,
Dünyasında doğur beni.

Beni yeniden doğur,
Yeniden doğur Anne!

Beni yeniden doğur ki,
Ben siyah, kıvırcık saçlı kızımı,
Bu biçare topraklarda değil,
Yeni bir umuda,
Yeniden doğurayım.