Beni Duyamazsınız Şiiri - Kenan Gezici

Bugün eylül gibiyim, kalmadı neşem.
Hangi; bırakılan iz buna sebep, bilmiyorum.
Duyan olur mu sesimi yastığıma ağlasam.
Gülmeyi denedim uzun boş koridorlarda.
Olmuyor tebessümler bile kalmaz aynada.
İnsan vardı akıp giden, ben miyim aynalarda.
Eriyorum yavaş yavaş su gibi akmaktayım.
Sinem de kalmış yara can gibi, kan gibi.
İnsanlar depremler bıraktı, devam eder artçıları.
Herkesten daha fazlasını neden yaşıyorum.
Bir parça hissizlerden alamadım bir türlü.
Seni bekledim siyahi büyülü gözlerini.
Alacağını aldın zaten gelmezsin geri.
Battığın yerden çıkmak doğmak zor mu.
Oysa sen benim için su gibi aziz, su gibi duru.
Yerine koydum herkesin gidenlerin gelenlerin.
Geleceğin yerden gelmeyi bilmedin.

Kenan Gezici 29/09/2025