Ömrümü bıraktım yele
Rüzgar hangi yöne savurur bilmem.
Bıraktım hayata dair her şeyi
Esmesini öğrendim yıllar önce.
Beni alıp götürürken benden,
Kırdı bir çok dalımı, kalmadı bende ben!
Artık bir çabam yok,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
düşüncelerimin yalan rüzgarında öyle savruluyorum ki kaybolmak üzereyim
karalama yaptığım şiirler hepmi sevdiğimi yazdınız baksanıza ne hallerdeyim
neler çektiği her damlasında başka hayallerim akan gözyaşlarım anlatsın size
tohumunda ayrılık olan aşkı sevmişim ne olur beni affet çileli cefakar yüreğim
Allah kimseyi yalnız yaşamaya mecbur etmesin. Yalnızlık zor bazen da tek çare oluveriyor İnsanın elinde olmadan. Hayat bu
her şey mümkündür. Konu anlamlı düşündürücü. Akıcı ve de ders verici yazan yürek dert görmesin. 10 puan
Huzursuz bir birliktelik yaşamaksa yalnızlıkla evlenmek en doğrusudur.
Güzel sunuydu.
Paylaşım için teşekkürler.
Yalnızlık, keşke yaşanabilse....
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta