Şiir yazmayı seviyorum, kağıtlarla dostluk kurmam gibi...
Bu hayatta ben çektim, sevdiğim kişiler çekmesin diye onlara şiirlerle ve güzel anlatımla yazılar yazdım ve sözler söyledim. Bazen kendimi anlattığımda oluyordu ama sanki boşluğu gidiyordu sözlerim, muamma benim...
Muamma beni anlatan bir kelimedir. Çünkü kendi kişiliğimin anlamını çok iyi yansıtıyor ve davranışlarım da onu gösteriyor. Ben kendimi tam olarak 19 yıl sonra tanıdım. Çoğu insan kendini anladığını düşünebilir ama emin olmak için tereddüte de düşebiliyorlar. Ve beni şu dünya da benden başka anlayan olmadığının kararına vardım. Eğer olursa anlayan birisini asla kaçırmamak için elimden geleni yaparım, tabi o zamana kadar yaşarsam...
Ne yapıyorum acaba bu hayatta,
Saklanıyorum oyun oynar gibi bağrımda,
Düşünüyorum aklımdan gecenleri bir anda,
sırt çantalı bir duman gibibir melekle çarpışan kelebeğin kanadından dökülen toz
bir çağlayanda sürüklenen bir dal parçası gibi
istemediğimiz yerlere giderse aşkımız sevgilim yalnızca kanatlarına güven
kendi yarattığımız boşluğun ucunda sıkı sıkı tuttuğumuz bir kapı koludur yaşam
ve aşk, en derin kuyumuza düşen keman yürüdüğümüz yollar daralırken
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta