Çocukluğumda, bir gün olur da gerçekten birini seversem
Mahallenin çıkışındaki, tahta sandalyeleri olan
O minik çay bahçesine götüreceğim diye söz verdim kendime.
Sevenler hep orda buluşurlardı imrenirdim.
Sevmek, bir kızı çay bahçesine götürmekti benim için,
Çocuk aklıyla işte, tabi zamanla öğrendim gerçeği
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,