Beni Şiiri - Resul Duman

Nifak girdi araya,gücendirdim gönlümü,
Koparttılar goncayı,ağlattı zar-zar beni.

Aşarak engelleri,ulaşırken hedefe,
Mani oldu vuslata,durdurdu nazar beni.

Yollarda adım attım,uçtum engin havada,
Kavuşmuşken ol yâre,kaybetmek üzer beni.

Taptaze ümitlerle,bekledim ilkbaharı,
Yine düştü yapraklar,sonbahar bozar beni.

Yasakladım sevdayı,kapadım da kalbimi,
Dağ oldu umutlarım,altında ezer beni.

İçimdeki beni ben,aradım diyar diyar,
Kayboldu mutluluklar,bulamaz huzur beni.

Yaratıldım topraktan,çğnendim toprak gibi,
Kalkıyorken ayağa,çağırdı mezar beni.