Vakıf ettim kendimi bütün dostlara
Ben öldükten sonra ararlar beni
İçmediler su doldurdum taslara
Ben öldükten sonra ararlar beni
Gönülden gönüle muhabbet kurdum
Dara düşenleri arayıp sordum
Bir saat misali kendimi kurdum
Belki de arayıp sorarlar beni
Güvenmedim ben dünya malına
Sevindim daima dostun varına
Tahammül edemezdim hiç zararına
Belki de arayıp sorarlar beni
İbrahim’ce bir bakışla hep baktım
Her zaman dostlara meşale yaktım
Nasihat etmekle ruhlara aktım
Ben öldükten sonra ararlar beni..
Kayıt Tarihi : 22.6.2016 17:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!