Benden istenileni biliyorum.

Şehrin karanlık bir haritasından
başka bir karanlık yaratıyorum kendime
balkonu güneş gören bir apartman dairesi geliyor aklıma
boşluk, sürekli bir ışık ve yalnız bir bekleyiş
kulaklarımı, kalp kapakçıklarımı zorluyor beklemek
bekledikçe anlıyorum

Gizli ve yağmurlu bir gün
ellerimden ve çizilmiş bir gökkuşağı düşer üstüne
ben bazı şiirleri hatırlayamadığım için şiir yazarım

Kaybettiklerine hiç üzülmeyen bir adam
bundan günler sonra
cüzdanında taşıdığı o fotoğrafa en sonunda bakmış
günlük güleçlik bir sonbahar
gökkuşağını ve kendini aynı karede
böyle donuk görünce
ne anladığını
düşünmüş bütün bir kış boyu

Her şey dört mevsim artık
günlerin kaydı olmaz.