Sabrı tüketip
Elde kalınca umutsuzluklar
Karmaşaya dönmüş rüzgarlarda
Yüreğim avare gibi
Çocuksu duygularla
Kimsenin duymayacağını bildiğim halde
Yalnızlığın eşiğinde feryat ediyorum
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
