Akşam olupta iş çıkışı bekler yalnızlığım kapının ardında
Elinde bir demet hasret
Ocakta akşamdan kalma yemek hala ılık
İçinde bir önceki günden daha fazla özlem
Ben ve yalnızlığım sana sesleniriz gökteki kayan her yıldıza
Katran karası kış gecelerinde duvarlara hayalini çizeriz
Ben ve yalnızlığım
Başımızı koyduğumuz anda dualar ederiz
Her gidişin sonrası bir sonraki gelişine yetermi bu ömür diye
Ben ve yalnızlığım
Ateşböcekleri gibi bir araya geldiklerinde
Çok uzaklardan bile görülebilecek ışık yumağı oluşturur
Elbet bir gün bu yazdıklarım
Bilirimki sen bu ışığı gördüğünde ben hala yolumu bulabilirim
Vurgun yemiş dipte yürek nefessiz yatarken
Bir anda bakmışsın deniz atının üstünde tekrar ayaktayım
Kayıt Tarihi : 4.2.2009 00:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)