Durup baktığımda geri kalan hayatıma,
Kimsenin beni anlamayacağını öğrenicektim.
Ve kendime itiraf edemediğim gerçekleri,
İçten içe nefes aldığım her an tekrar edicektim.
Kapımda duranlar, içeride kalanlar ve pencereden seslenen herkes bana yalan söyleyeceklerdi.
Fakat ben doğruları duyana kadar bekleyecektim,
üstelik en büyük yalan bana aitken.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Şiirinizi
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta