Yalvardım! ''Ne olur gel etme'' diye,
Dillerim yoruldu, ben sustum artık!
Bunca oyunları çevirdin, niye?
Sinirler gerildi, ben sustum artık!
Çok çaba harcadım, üzmemek için,
Çıkarım mı vardı? Hep koştum. Niçin?
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
