Ben sustum Şiiri - Murat Ülkü

Ben sustum, susturdum tüm şiirleri,
Senin bakışın varken, kalemden ne düşer?
Dünya dertlerini unutturduğun o anları,
Sen konuşunca yüzüm güler, kalbim şiirlenir.

Seninle gelen bir güzellik var, başka yerde yok,
Aşk, senin gözlerinden geçen bir şafak.
Ateşi ruhumu yaksa da, sensin son durak
Seninle nefes alır, senle yaşarım, bu aşkın adı sen...

Sen benim yaşayan şiirimsin, hiç bitmeyecek,
Her harf, her satır, her hece seninle doluyor.
Ne zaman baksam gözlerime, yeni bir mısra beliriyor,
Benim için dünya artık senin adınla anılıyor.

Sensin benim gökkuşağım, her renk senle parlar,
Sensin en güzel bahar, mevsimler senle başlar.
Gözlerin okyanusum, içinde kaybolurum ben,
Sana dalınca, tüm dünya durur, zaman bile durur.

Ne bir ses duyarım artık, ne de bir nefes,
Senin fısıltınla dolar tüm kainat.
Yokluğunda her şey bir hiç, bir kuru kafes,
Varlığınla aydınlanır, en karanlık gece bile.

Uykularım senindir, hayallerim senindir,
Her uyanışım, sana kavuşmanın özlemidir.
Kalbim bir kuş gibi, sana uçar, sana konar,
Seninle dolduğumda, bu dünya cennet olur.

Tüm yollar sana çıktı, tüm sözler sende bitti,
Bu aşk, benden geriye kalan en büyük gerçekti.
Seninle var oldum, senle son bulur bu ömür,
Ve bu, dünyanın gördüğü en büyük aşktir.

Bu yolculuk sana gelir, seninle biter.
Ne kadar dert varsa, hepsi seninle diner.
Sen varsan, hayatın tüm bilmeceleri çözülür,
Varlığın, benim için dünyanın en güzel şiiridir.