şu dört direkli köprünün altında
açmışım gözlerimi
sahipsiz
rüzgar sarmış kundağımı
yağmurla beslenmişim
adımı insanlar koymuş
Dağın üstünde:
akşam güneşiyle yüklü olan bir bulut var dağın üstünde.
Bugün de:
sensiz, yani yarı yarıya dünyasız geçti bugün de.
Birazdan açar
kırmızı kırmızı:
Devamını Oku
akşam güneşiyle yüklü olan bir bulut var dağın üstünde.
Bugün de:
sensiz, yani yarı yarıya dünyasız geçti bugün de.
Birazdan açar
kırmızı kırmızı:
Ben Sokak Çocuğuyum
Şu dört direkli köprünün altında
açmışım gözlerimi
sahipsiz.
Rüzgar sarmış kundağımı,
yağmurla beslenmişim...
Adımı insanlar koymuş
benden habersiz,
benimsemişim.
Serseri derler, hırsız derler,
.... derler, anlamam da
alınmam da...
Hiç fiyakalı dolaşmadım sokaklarda,
marka satmadım.
Gökyüzü yorganım oldu hep,
dirseğim yastık.
Alışkınım; kara, yağmura, soğuğa,
üşümem.
Sıcak dokunur bana...
Özlemem, hiç tanımadığım hisleri,
İstemem varlığını bilmediğim şeyleri,
Kıskanmam hiç kimseyi,
özenmem...
Halbuki bilmez kimse,
Kendilerinden şanslı olduğumu,
daha özgür,
ve daha zengin....
Şu deniz herkesten çok benimdir,
arkasındaki orman da.
Bütün sokaklar benimdir herkesten çok
Her simitçi biraz bana çalışır....
Aslında her çocuktan daha çocuğum,
Canım hiç sıkılmaz buralarda.
En sevdiğim oyundur
köşe kapmaca...
Yalnız da değilimdir,
Yüzlerce kardeşim var,
benim gibi, bana benzer.
Kimse ayırt edemez bizi
birbirimizden...
Geceleri toplanmaya başlarız,
El ayak çekildikten sonra,
konuşuruz, güleriz, dertleşiriz....
Biraz farklı olsa da,
Herkes kadar biz de umut besleriz.
Hayallerimiz de vardır
ayın dolaştığı yerlerde...
Herkes kadar okumuşluğum da vardır,
Her tip insandan bir harf öğrendim.
insanları en iyi ben tanırım.
Okuldan, öğretmenden anlamam ama
Bu sokakların mektebini bitirdim,
bana lazım olanı öğrendim...
Herkes kadar insanım da galiba,
Herkes kadar bende bazen ağlarım...
Kafam da var, kalbim de,
Severim de, düşünürüm de.
Yalnız ben sokak çocuğuyum,
Sokaklarda yaşamak tek suçum...
Bir gün ben de gideceğim buralardan
herkes gibi.
Yalnız biraz sessizce,
kimseler anlamadan....
Cenazem omuzlar üzerinde gitmeyecek
belki,
Belediye kaldıracak gürültüsüzce,
Ağlayanlar olmayacak başucumda...
Bir hayırsever uğramazssa geçerken,
Mezarım da çorak kalacak sonunda,
benim gibi...
İçimizden kimin gittiği
fark edilmeden,
Biri alacaktır yerimi
vakit geçmeden....
Evet, ben sokak çocuğuyum,
Bu sokaklarda ne ilk
Ne de sonuncuyum.....
Merhaba,şiirlerde ve şarkılarda kalır bunlar.
Bu şiire daha öncede yorum yazmıştım ama görüyorumki buhar olmuş.Sağlık olsun.
Bence güzel bir şiir ve de ödül almış.Ödül alıpta güzel yorum yapılan şiirlerden biri.Bu da mutluluk verici olmalı.
Ayrıca bu köşede bir hanım şairi görmek ayrı bir mutluluk.
Ayrıca içimizden bir şairi görmek ayrı bir mutluluk.
Ayrıca gündeme yakın bir konuyla ilgili şiiri görmek
ayrı bir mutluluk.
Kalemi tebrik eder,en derin saygılarımı iletirim.
Dr İbrahim Necati Günay.
Alınacak ders çok bu şiirden.içerik,anlatım harika.Belli ki siz şair gibi şairsiniz.
Önemli olan tabiki bunlar.Bu bana göre iyi saklanmalıdır.
her fırsatta okumalı ve okutturulmalıdır.Belki verilmek istenen mesaj ulaşır yerine.TEBRİKLER
Güzel ifadelerle bir yarayı depreştirmiş şairemiz.Aslında şair ne güzel söylemiştir insanlar için
''ne sen övün iyi koktuğun için/ ne ben yerineyim/çünki hepimiz bir kokarız/öldüğümüz gün..
Raside hanım o gün geldiğinde sokak çocukları aynı mekanı kendisiyle paylaşmayanlarla eşitlenmenin hazzını duyacaklar..Umarım bizlerde,onları sokakta bırakanlar şimdiden utancını yaşar bişeyler yaparızz.Yüreğine sağlık derim.
Yüreğine sağlık Reşide
Saygılarımla
_Muharrem Çetinkaya
işde kendimiz seçemiyoruz ne hayatımızı ne de bize aşık olanı ne anamızı nede babamızı sadece mecburiyeti bu kadar çabuk kabul eden yaratıklar bizleriz.dağ daki çobandan sokakdaki çocukdan kasıla kasıla lüks bir koltukda oturan bir fiyakalı şahıstan ne varkımız varki?çektiğimiz acılar yada çekilecek olan acılar ne senden biraz fazla ne de seninkinden biraz az sadece biraz yaraları farklı
İyi bir gözlem, güzel bir kurgu ile oluşturulmuş. değerli bir şiir olmuş kısacası... Ancak,
'Yalnız biraz sessizce,
Kimseler anlamadan...'
dizeleriyle bitmeliydi şiir. Sonra anlatılanları bu dizeler canlandırır zaten. Dostlukla.
öyle zarifleştiriyorsunuz ki insanın sefaleti seçesi gelir.
Salt bir şiirinizde değil,tümünde okuyucu ile yürek teması kuruyorsunuz.sıcacık sarıveriyorsunuz.
Yureğiniz hiç üşümesin.
Bu yol Pasin'e gider
Döner tersine gider
Şurda bir garip ölmüş
Kuşlar yasına gider
Halk Türküsü
Bir gün bitecektir..Ben inanıyorum...Kutlarım...
Evet, ben sokak çocuğuyum,
Bu sokaklarda ne ilk
Ne de sonuncuyum..... Beıce burası harıka
sadece tebrik etmek az biliyorum o yüzden bu şiirin başrolleri adına teşekkür de etmek istiyorum.keşke her yaramızı böyle senin gibi tedavi edebilsek.eminim bu şiiri yazdiğinda senden mutlusu yoktu,çünkü her okunduğunda onlarla aynı sokakta yatıyoruz,aynı ekmepi bölüyoruz.
Bu şiir ile ilgili 468 tane yorum bulunmakta