Ben Seni Sevmeyi Doğduğumda Öğrendim

Ben seni sevmeyi doğduğumda,
Sen beni sevmeyi
Yokluğumda öğrendin.

…………….

Yüreğimin kıyısına vurdu
Can çekişen umutlarım.
Ölü balıklar gibi
Vurdukça kayalara başını,
Gözlerinde boğuldu
Doğmamış bir hayat.

Sen
Sevgine sahip çıkamadın oysa.
Beni yarım bıraktın...
Girdiğimiz o yolda.
Öksüz bıraktın
Seni seviyorum deyişlerimi.
Yetim bıraktın,
Seni özleyişlerimi.
Bir avuç gözyaşıyla bırakıp,
Işıksız gözlerimi,
Yangına verdin
Ağarmayan gecelerimi...

ne kaldı geriye benden?
ne kaldı geriye senden?
kırık cam parçaları gibi,
içime bata bata gittin...
yağmurlarla bir olup,
gözümden aka aka gittin...

Şimdi seni düşlerimden,
Şimdi seni gözlerimden,
Seni en tehlikeli dizeleriyle şiirlerimden,
Seni gözyaşlarımın üzerinden,
Ve kahrolası ihtimallerimden
Sürgüne gönderiyorum.
Ve sana ikimizden arda kalan,
Bitkisel bir aşkı bırakıyorum...

Kalmasın avuçlarında benden tek bir iz
Bu gece gözlerin kadar tenha
Gözlerin kadar soğuk bir sensizlikteyim.
Uğurla beni yüreğinden en dipsiz kuyulara
Sevmeleri bana nikahla.

Çünkü ben;
Ben seni sevmeyi doğduğumda,
Sen beni sevmeyi
Yokluğumda öğrendin...
Öğrendin ama
Ben hiç bilemedim
hiç bilemedim.

FİLİZ EYLÜL APAYDIN