Ben Nuh, sen tufanım
Savurup atsan beni
Ben İsmail, sen kılıcım
Dağıtıp bölsen beni
Ben yağmur sen bulutum
Alıp götürsen beni
Ben tohum sen toprağım
Örtsen kapatsan beni
Ben külün sen ateşim
Yakıp bitirsen beni
Ben kanın sen hançerim
Deşip akıtsan beni
Ben yürek sen bedenim
Sarsan saklasan beni
Ben gülün sen dikenim
Batsan kanatsan beni
Ben yaz sen ayazım
Teninde üşütsen beni
Ben mendil sen nakışım
Atıp kirletsen beni
Ben dağ sen balyozum
Vurup kırsan da beni
Ben mahkum sen fermanım
Asıp kessen de beni
Teninde üşürken,
Fermanın idamım olur.
Bulut yağmura döner,
Tohum toprakta büyüse de
Kapanmayan yaralar vardır
Unutulmaz…
Kayıt Tarihi : 4.3.2009 23:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yazılım akışı okuyucusunu yormayan ve duygulu anlar yaşatan bu başarılı çalışmayı kutlarım
TÜM YORUMLAR (2)