Yalnızlık Şiiri - Ahmet Çiçek

Ey! rüzgara meydan okuyan yelken
Benim kadar yalnız mısın?
Ey! top güllesiyle dağılan kalkan
Benim kadar yalnız mısın?

Ey! soframdaki ekmek kırıntısı
Çölde susuz kalan bitki örtüsü
Hoyratça tekmelenen kibrit kutusu
Benim kadar yalnız mısın?

Ey! sürgünden sürgüne atılan sultan
Ey! Leyla sevdasına susayan ten
Ömür zirvesinde boynu bükük kul
Benim kadar yalnız mısın?

Ey! sahibini bekleyen isimsiz mezar taşı
Ey! son seferine çıkmış ebediyet naaşı
Öz vatanından firari kanatsız ömür kuşu
Benim kadar yalnız mısın?

Ey! dişlerine yem olduğum şu dünya çarkı
Ey! bir damla şükre muhtaç kainat arkı
Gidene el sallayan musalla tahtı
Benim kadar yalnız mısın?

Yalnız mısın ey garibin sofrası?
Hangi yana dönsem mayın tarlası
Şefkate muhtaç öksüz yuvası
Benim kadar yalnız mısın?