Bu çölden sana yol var mı ki,
Tufanımı kaldıracak bir okyanus var mı?
Orman gecelerinin ardındaki gizli sır,
Zincire vurulmuş öfke feryatları.
Uçurumlar sırıtır yüzüme…
Ben neyim?
Hayatın alnında bir utanç lekesi,
Utanç dolu hayatın kirlettiği
Söylenmemiş bir türkü belki…
Akşam güneşinin kızıla boyadığı
Burjuvanın alacakaranlığında,
İçimde büyüttüğüm bir Vietnamsın.
Hassas, ikinci bir deri gibi;
Hep tanıdık,aynı biçimde tenin…
Dünyanın,zamanın hatta hayatın dışında;
Sanki cinnetler mağarasında
Yalnızlık kılıfını giydirdin,üşüyen ruhuma.
Ve yaşanmış bir günün anımsanmaları kalır
Benden geriye..!
Kayıt Tarihi : 30.1.2009 15:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!