Ben:  masmavi   denizlerle  çevrili,
Issız-sessiz,yalnız  bir  adayım.
Kökleri  gür, yaprakları  yemyeşil,
Çiçekleri  çok  renkli, ulu  bir  ağacım.
Ben:  içimdeki  fırtınada,ceviz  kabuğu  gibi, 
Sürüklenen, dümensiz-kaptansız  bir  gemiyim.
Dönülmez  bir  alemin, sonsuz   karanlıkların,
Daima  raks eden,gönül  semazen’iyim.
Ben:  göklerde kaybolmuş, bir  umut ışığı  gibi,  
Dünyaya  kilitlenmiş, bir  gezegen.
İçimdeki  depremle, yıkılmış  bir  virane,
Kendi  dünyasında yaşayan,  bir  divaneyim.
Ben: gönlü  sevgiyle  dolu, garip  bir  aşık,
Acılara, ızdırab’a, yalnızlığa  alışık.
Daima  dost  canlısı, düşmanıyla  barışık,
Rüyalar  aleminde, dertsiz  biriyim.
Ben: kendinde  ihtilaller  yaratan,
Hıçkırığını, kahkahayla  kapatan.
Çiçeklerle  bezenmiş, sevda  bahçesinin  bekçisi,
Bütün  gönüllerin…AŞK  mihrabıyım.
N.Gökhan SONSEL
Nuri Gökhan SonselKayıt Tarihi : 21.3.2006 13:08:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



TÜM YORUMLAR (1)