Mevsim de mevsim olmayı öğrendiğinde.....
Karlarla eriyip....
Dolularla çarptığında.....
Yağmurlar misali yağdığında.....
Yeşerip solduğunda.....
Güneşle doğduğunda....
Gecede kaybolduğunda...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta