Açılsın kanatlarım, bir acıyla açılsın.
Kaldıysa gülücüğüm, yeryüzüne saçılsın.
Orada mı o babalar o, orada mı?
Orada mı o anneler?
Unutup unutup hatırlayıp.
Sizi mutlu zanneder.
Ah benim çocuklarım!
Bana huysuz diyorlar bana, bana kötü diyorlar,
Akılsız diyorlar arkamdan, asıl onlar akılsız.
Bunlar hepten yalandır, bunların hepside asılsız.
Orada mısın ey insan, soruyor musun bana!
Biliyor musun asıl ben nasılım ben?
Değil miydim o çarmıha gerilen?
Ah benim çocuklarım ah!
Öyle yalnızım ki.
Ne yapardım acaba, ne yapardım ne?
Sizler de olmasanız bilmem nasıl yaşardım?
Kıyar mıydım hiç, kıyamam ki ben size.
Pembe, sarı güllerim benim, benim pembe sarı güllerim.
Verebilsem kalbimi, verebilsem verirdim.
Ah benim çocuklarım, mutlu olun siz!
Ben daha ne isterim?
Açılsın kanatlarım, bir acıyla açılsın.
Kaldıysa gülücüğüm, yeryüzüne saçılsın.
Orada mı o babalar o, orada mı?
Orada mı o anneler?
Sizi mutlu zanneder, ah benim çocuklarım.
Ah benim çocuklarım!..
Ah!
Kayıt Tarihi : 26.7.2022 18:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!