Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
İnsan vazgeçmeden kendi benliğinden nasıl sevebilir ki zaten başkasını? Bencillikten, benlikten vazgeçerse şayet böyle harika bir şiir çıkar ortaya. Bir çoğumuzun duygularına tercüman olacak enfes bir türkü olur bu şiir. Yüreğine sağlık Sayın Ozan. Sevdaya adanmış gönlüne selam olsun.
Nazlı yârim bana şekersin,balsın
Bu garip yanında hizmetkâr kalsın
Bir tanem yeter ki, canın sağ olsun
Ben kendi kendimi,unuttum bile...
İnsan sevince gerçekten kendini unutuyor hep onu hayal edip düşünür oluyor
Varsa yoksa illada o sevgi gibi üstün daha bir şey yoktur benim kanaatim
ustam çok güzeldi tebrik ederim selamlar saygılar değerli dost
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta