Ne zaman elime bir kalem alsam,
Bir uçurumun kenarında buluyorum kendimi.
Hayata dair ne varsa yaşayabileceğim,
Kalemimden düşüyor ister istemez.
Yıkık bir ömür harabesiyle
Gönlümün uçurumundan aşağıya atıyorum seni.
Ben seni böyle ölmek istememiştim.
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta